4. Láminas

Dentro das láminas, atopamos os seguintes instrumentos:

- Litófono:

O litófono é un instrumento bastante rudimentario construído a base de pedras, tal como di a mesma palabra (lito= pedra, fono= sonido). Na antiga cultura china xa se describen os primeiros instrumentos fabricados con pedras. En Europa, non hai constancia dun instrumento similar ata principios do século XX, cando don Antonio Roca idea e constrúe o primeiro litófono moderno da historia.

Este licenciado en Filosofía e Letras natural de Mahón (Menorca), era un apaixonado da música e disfrutaba do chamado oído absoluto. Paseando polas súas terras, deuse conta que o golpear pedras planas de diferentes medidas e grosores cun pau se producían diferentes sons, e así, nace a idea de ordenar un conxunto de pedras co fin de conseguir una escala de sons musicais completa.

- Gong:

Ten orixe oriental, en occidente foi utilizado por primeira vez en Francia.  Trátase dun gran disco metálico (habitualmente, de bronce) cos bordes curvados (xeralmente cara dentro), que se percute cun mazo. O Gong en xeral, suspéndese verticalmente dun soporte.

A maioría teñen unha elevación no centro, situando o punto no que se debe de golpear e será o punto de orixe da vibración que xera o son, polo xeral, grave e lúgubre. Non obstante, a pesar de ser un instrumento relativamente grande, ten moitas posibilidades de matices: dende un pianísimo a un fortísimo.

O gong pode estar afinado ou non, polo que, pode xerar tanto sons determinados como indeterminados.

- Platillos:

Os platos, platillos, címbalos ou cimbales son un instrumento de percusión, consistente nun disco circular cóncavo de metal. O seu centro está aburatado para, en caso dos platos chocados, deixar pasar unha correa de cuero ou de pel, a función da cal, é servir de asas ou abrazadeiras, e fixadas pola súa parte posterior; nos platos suspendidos e nos charles, a utilidade do burato consiste sinxelamente en introducilo no soporte.

Os platos, normalmente, son de unha aleación de bronce ou latón, aínda que, os platos utilizados nas orquestras de certo nivel, construídos dunha mezcla de cobre, prata e estaño. Estes platos son idiófonos que se fan soar entrechocándoos o un co outro, ou percutindoos con baquetas. Son un instrumento de son indeterminado, o que significa que as notas non teñen unha altura definida. O tamaño dos platillos inflúe directamente na sonoridade, a maior tamaño ou grosor maior potencia sonora.

Os platillos descenden dos crótalos, a orixe dos cales, data da Idade Antiga. A popularidade dos platillos chegou co Romanticismo, período no que se introducen na orquestra sinfónica dos exóticos instrumentos propios do folclore turco. Ademais dos platillos, chegaron os triángulos, as pandeiretas e outros instrumentos.

Na música contemporánea, comunmente os platillos encóntranse dentro dunha batería de instrumentos de percusión.



- Tam-tam:

Instrumento musical de percusión, de orixe oriental, formado por un gran disco metálico colgado que sona ao ser golpeado cunha pequena maza.  É un especial tipo de gong, pero diferénciase en que o seu disco é plano, ten unha leve depresión no centro, o seu borde é recurvado só parcialmente e a cara anterior ven martillada irregularmente para asegurar a complexidade do so producido. A cara posterior non se pule nunca.

Blog de interese